Rotmeid (geuzennaam) is vertrokken, de Zusters hebben het rijk weer alleen.
Eind goed, al goed.
Maar Meisje (met de Blauwe Ogen) lag er dinsdagochtend bij als een dood vogeltje.
Koude oren, koude wangen, nu was die oostenwind ook wel bloedkoud, maar toch.
Lekker instoppen dan maar, deur dicht, en over haar buik aaien, dat vond ze fijn.
Sjaan en Bertha hielden het dode vogeltje gezelschap.
——————
Overleg.
Zondag de eerste workshop.
Moesten we ons de komende dagen gaan voorbereiden op zondag?
Of op het afscheid van het oude Meisje?
Kon zondag überhaupt nog doorgaan?!
Ondertussen een knokpartij in de hoek.
Wie zou het ontbijt van Meisje bemachtigen, ze had lang niet alles opgegeten.
En een varken dat niet eet, dat is foute boel.
De Man met Slaapzacht vast polsen hoe zijn agenda er deze week uit zag?
——————
Eerst maar even naar het Bofkonteiland.
Kleine Beer & Flemert stonden al te wachten.
Boterhammen met pindakaas, brokken, appeltje, waterbak verversen.
Gauw terug naar Meisje.
De ziekenboeg was leeg: de zussen waren vertrokken, alledrie.
——————
Even later dook Meisje op, ze had een modderbad genomen.
En kennelijk was ze er ook weer op eigen kracht uitgekomen.
Daarna nog aan de sjouw met haar zussen, het verre land op.
——————
Hèhè (om met Paulien Cornelisse te spreken), hèhè.
Daar zeg je trouwens wat.
Als de sodemieter naar de winkel voor de Boekenweek is afgelopen.
En daarna aan de slag voor zondag!
Wordt Vervolgd.
——————
PS
‘Paulien Cornelisse laat in haar bevlogen uitgave bij het Boekenweekthema zien hoe leuk het is om naar woorden te staren en je af te vragen: wat betekenen ze? En wat betekenen ze écht? In Hèhè onderzoekt Paulien Cornelisse de essentie van de Nederlandse taal. Ze neemt woorden onder de loep die we voortdurend gebruiken zonder dat we ons ervan bewust zijn.’
Bron: BRUNA
——————
#feelgood #varkens #gezelschap #ziek #oostenwind #boekenweek